ΚΕΦΑΛΑΙΟ 10

Η Τζίλ ετοιμαζόταν να φύγει στη δουλειά όταν ξαφνικά χτύπησε το κουδούνι της πόρτας, άνοιξε και είδε έναν κύριο με στολή μιας εταιρίας γκαζιού
‘’Παρακαλώ, τι θα θέλατε;’’
‘’Καλημέρα σας κυρία μου, είχαμε μια αίτηση σήμερα το πρωί για υποψία διαρροής γκαζιού, θα μπορούσα να ρίξω μια ματιά στις εγκαταστάσεις σας;’’
‘’Δεν νομίζω να υπάρχει κάποιο πρόβλημα, αλλά τι να σας πω, περάστε’’ άνοιξε περισσότερο την πόρτα για να μπει μέσα ο εργάτης, αυτός την ακολούθησε μέχρι το υπόγειο
‘’Ορίστε εδώ πέρα είναι, κάντε την δουλειά σας, εγώ θα είμαι επάνω’’
‘’Σας ευχαριστώ πολύ, δεν θα αργήσω’’
‘’Με την ησυχία σας’’ η Τζίλ ανέβηκε και τον περίμενε στην κουζίνα μέχρι να τελειώσει, μετά από ένα τέταρτο ήρθε και αυτός
‘’Εντάξει, δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα με το δικό σας, θα πρέπει να ελέγξω και την υπόλοιπη γειτονιά’’
‘’Πολύ χαίρομαι για αυτό. Να σας συνοδέψω μέχρι την πόρτα;’’
‘’Μην σας ξεβολεύω θα φύγω μόνος μου’’
‘’Κανένας κόπος’’ μόλις έφτασαν στην πόρτα ο άντρας σταμάτησε
‘’Θα με συγχωρήσετε αλλά νομίζω ότι ξέχασα τον φακό μου, θα πάω να τον φέρω’’
‘’Τώρα ξέρετε τον δρόμο, πηγαίνετε, σας περιμένω εδώ.’’ ο άντρας κατέβηκε μέχρι την σκάλα έβγαλε από την τσέπη του ένα πανί και ένα μπουκαλάκι, το κατέβρεξε και πήγε αθόρυβα πίσω από την Τζίλ, δεν τον κατάλαβε, αυτός την έπιασε γρήγορα και της έβαλε το πανί στο πρόσωπο, κάλυψε την μύτη και το στόμα της, δεν πρόλαβε να αντιδράσει, κατέρρευσε στην αγκαλιά του, ο άντρας άρχισε να γελάει τόσο σατανικά που αν τον άκουγε κάποιος θα έπαιρνε τα πόδια του στα χέρια και θα έφευγε.
Εκείνη την ώρα ο Χανς ήταν στην πόρτα, ο άντρας άφησε κάτω την Τζίλ άνοιξε και πριν προλάβει να μιλήσει τον χτύπησε με ένα ηλεκτροφόρο όπλο που είχε στα χέρια του, έπεσε και αυτός χωρίς να καταλάβει τι έγινε.

--------------------------------------

Η Κέλι είχε πάρει τον δρόμο για το τμήμα, την περίμενε ο Άρνι και ο άντρας των ειδικών δυνάμεων, είχε αργήσει, έπρεπε σε ένα τέταρτο να είναι στο τμήμα και να φύγουν αμέσως.
Νωρίτερα είχε μιλήσει με τον Τζεφ και της είχε πει ότι δεν φάνηκε κανένας. Ο Νικ είχε φύγει από νωρίς για την Νέα Υόρκη, της είχε υποσχεθεί πως όταν έφτανε θα την έπαιρνε τηλέφωνο, όμως δεν το είχε κάνει. Έφτασε στο τμήμα, ο Άρνι καθόταν σε αναμμένα κάρβουνα, μόλις την είδε, ανακουφίστηκε
‘’Που είσαι, τρόμαξα, νόμιζα πως έπαθες κάτι’’
‘’Σαν τι να πάθω δηλαδή; Μια χαρά είμαι απλά με πλάκωσε το πάπλωμα’’
‘’Αμάν βρε Κέλι, σε πλάκωσε τώρα, την πιο κρίσιμη στιγμή της υπόθεσης; Ο Νικ που είναι;’’
‘’Πέταξε το πρωί για Νέα Υόρκη, έχουν επίσκεψη από τον Πρόεδρο και δεν μπορούσε να μην βρίσκεται εκεί’’
‘’Αυτό είναι ένα μεγάλο πρόβλημα’’
‘’Έλα τώρα Άρνι, δεν είναι η πρώτη φορά που κάνουμε επιχείρηση χωρίς το FBI, θα ήταν καλύτερα βέβαια να ήταν εδώ αλλά τι να κάνουμε, ανώτερες δυνάμεις’’
‘’Καλά, καλά, άντε να ξεκινήσουμε’’
Μπήκαν στο περιπολικό και ξεκίνησαν, έφτασαν στον προορισμό τους και έψαξαν να βρουν τον Τζεφ, αυτός όμως ήταν άφαντος, η Κέλι τον πήρε τηλέφωνο, ήταν κλειστό, παραξενεύτηκε, πάρκαραν σε μια γωνία και ετοιμάστηκαν να εισβάλουν στο κτίριο, με το που πάτησαν το πόδι τους στην πόρτα είδαν σταγόνες αίμα σε όλο το πάτωμα, σχημάτιζαν μια ολόκληρη γραμμή, τις ακολούθησαν και τους οδήγησαν μέσα σε ένα δωμάτιο, το οποίο όπως φαινόταν παλιότερα ήταν γραφείο, εκεί πίσω από ένα τραπέζι βρισκόταν ένας άντρας πεσμένος στο πάτωμα, η Κέλι έτρεξε και είδε έναν ηλικιωμένο άνθρωπο με ένα πιστόλι στο χέρι, έψαξε στις τσέπες του και βρήκε την ταυτότητά του, ήταν ο Τζεφ. Ο Άρνι από πίσω της τα έχασε, άρπαξε το τηλέφωνό του και σχημάτισε τον αριθμό του τμήματος
‘’Αστυνομικό τμήμα πέντε της Καλιφόρνια, πως μπορώ να βοηθήσω;’’
‘’Κιμ, Άρνι εδώ, φώναξε αμέσως να έρθει στις παλιές αποθήκες του Μάρτιν ιατροδικαστής και η σήμανση, έχουμε έναν φόνο εδώ.’’
‘’Έρχονται αμέσως’’
‘’Δεν μπορώ να το πιστέψω, τι έγινε εδώ; Ο Νικ μου είπε ότι δεν θα τον ανακάλυπτε κανένας, πως έκανα τέτοιο λάθος; Δεν έπρεπε να τον αφήσω’’
‘’Έλα Κέλι, δεν είναι δικό σου το λάθος, ο Νικ του είχε εμπιστοσύνη γιατί τον ήξερε και πίστευε ότι δεν υπάρχει καλύτερος από αυτόν, να όμως που τυχαίνουν και τέτοιες καταστάσεις, μην κατηγορείς τον εαυτό σου’’
‘’Ήξερα ότι ο Μπερκ ήταν ύπουλος, δεν έπρεπε να το αφήσω να γίνει’’
‘’Τώρα μας καίει η συνέχεια, απ’ ότι είδε ο Κρίστιαν δεν υπάρχει κάποιο στοιχείο για μας εδώ πέρα, άρα περιμένουμε την σήμανση και τον ιατροδικαστή, μετά βλέπουμε τι θα κάνουμε.’’
‘’Θα πάρω τον Νικ ένα τηλέφωνο να του πω τι έγινε, θα στεναχωρηθεί πολύ, έτσι είναι καλύτερα να το μάθει από εμένα’’ πήρε τον αριθμό, ο Νικ το σήκωσε μόλις η Κέλι πήγαινε να το κλείσει
‘’Τι θέλεις Κέλι, δεν σου είπα θα σε πάρω εγώ; Μίλα γρήγορα’’
‘’Θέλω να σου πω για τον Τζεφ’’
‘’Δεν προλαβαίνω τώρα, θα σε πάρω εγώ αργότερα, φιλιά, Γεια’’
‘’Ωραία, εγώ θέλω να του μιλήσω σοβαρά και αυτός μου το κλείνει’’ καθώς μιλούσε άκουσε σειρήνες να έρχονται
‘’Γρήγορα ήρθαν, τι έπαθαν, μύγα τους τσίμπησε;’’
‘’Μπορεί να μην είχαν επισκέπτες σήμερα’’ γέλασε ο Άρνι, πάντα κορόιδευαν τους ιατροδικαστές γιατί όταν τους περίμεναν αυτοί πάντα αργούσαν
‘’Κέλιιιι, Άρνιιιι, που είσαστε;’’
‘’ΩΧ! Να γιατί ήρθαν γρήγορα, είναι και ο Αρχηγός μαζί τους.’’ είπε ο Άρνι ‘’Από εδώ, ελάτε’’ πλησίασαν, ο ιατροδικαστής ζήτησε να δει το πτώμα, του το έδειξαν και άρχισε να το εξετάζει, μετά από λίγο τους είπε
‘’Μόνο λίγα πράγματα θα σας πω τώρα, αργότερα θα περάσετε από το νεκροτομείο να σας πληροφορήσω λεπτομερώς. Λοιπόν, έχουμε έναν άντρα γύρω στα 62, 80 κιλά, 1,85 ύψος, η ώρα θανάτου βάση της ακαμψίας και της θερμοκρασίας του σώματος είναι περίπου πριν δυόμιση ώρες, το όπλο ήταν σαρανταπεντάρι αν κρίνω από την οπή της σφαίρας. Αυτά, τον μαζεύουμε και τα λέμε αργότερα’’
‘’Σ’ ευχαριστώ πολύ Κομπς, θα έρθω εγώ’’
‘’Γεια σου Κέλι, θα σε περιμένω’’
‘’Για πείτε μου τώρα, αφού τα κάνατε σκατά όπως το είχα αναφέρει, τι θα κάνετε; Που θα καταλήξουμε; Στο είχα πει Κέλι ότι δεν ήταν καλή ιδέα’’
‘’Αφεντικό δεν φταίγαμε εμείς, το σχέδιο ήταν καλό, απλά δεν ήμασταν τόσο προετοιμασμένοι όσο θα έπρεπε και έτσι την πάθαμε’’
‘’Να δούμε τι θα πάθουμε τώρα όλοι μαζί από το FBI’’
‘’Μην ξεχνάς τον Νικ, θα αναλάβει την ευθύνη και δεν θα γίνει τίποτα’’
‘’Έτσι λες εσύ, αυτοί του FBI δεν είναι έτσι, μόλις πάει μια υπόθεση στραβά τα ρίχνουν όλα σε εμάς’’
‘’Όχι ο Νικ, θα το δεις μόλις γυρίσει’’
‘’Μαζευτείτε να πάμε στο τμήμα, έχουμε δουλειά’’
Όταν μπήκαν στο γραφείο η Κέλι πήρε τηλέφωνο τα κορίτσια, βρήκε την Τζέμα και την Πάϊπερ, όχι όμως την Τζίλ, σε κάθε μια υπήρχε και ένας αστυνομικός μαζί της, έψαξε να βρει τον Χάνς, αυτόν που θα ήταν με την Τζίλ, δεν της απαντούσε όμως, τα παράτησε και ανέβηκε στον αρχηγό.
Κάθισαν με τις ώρες να βρουν μια λύση για την επόμενη κίνηση του Μπερκ, προσπαθούσαν να καταλάβουν γιατί δεν είχε πάρει ακόμα τηλέφωνο, τι μπορεί να σκεφτόταν, συγχρόνως η Κέλι ανησυχούσε για την Τζίλ, δεν μπορούσε να την βρει πουθενά.
Έφτασε το βράδυ και αποφάσισαν να φύγουν για τα σπίτια τους, η υπόθεση ήθελε καθαρό μυαλό και αυτή την στιγμή δεν είχαν. Ο ιατροδικαστής τους είπε πως τα αποτελέσματα θα τα έχει το πρωί, γιατί του έπεσε αρκετή δουλειά και δεν πρόλαβε να τελειώσει.
Η Κέλι μπήκε στο σπίτι, είχε σταματήσει να πάρει χάμπουργκερ για να φάει γιατί ήταν νηστική ολόκληρη την ημέρα, δεν πρόσεξε έναν φάκελο που ήταν αφημένος πάνω στο τραπέζι του σαλονιού, έβαλε το φαγητό σε έναν δίσκο και τον πήρε στον καναπέ, μόλις έκατσε τον πρόσεξε, δεν μπορεί να τον άφησα εγώ, σκέφτηκε, τον σήκωσε και τον άνοιξε με τρεμάμενα χέρια, μέσα είχε ένα DVD, το έβαλε να παίξει, ήταν ο Μπερκ μπροστά στην κάμερα και από πίσω του διέκρινε δύο άτομα, το ένα ήταν ο Χανς, απ’ ότι κατάλαβε ήταν νεκρός, ο Μπερκ ξεκίνησε να μιλάει
‘’Ντετέκτιβ, δεν άκουσες την συμβουλή μου και έκανες του κεφαλιού σου, τώρα η κοπέλα που έχω πίσω μου θα καταλήξει σαν τον κύριο που είναι στο πάτωμα’’ έκανε πιο δίπλα και η Κέλι είδε την Τζίλ δεμένη σε μια καρέκλα, στην αρχή δεν κατάλαβε το μέρος αλλά όταν κοίταξε καλύτερα συνειδητοποίησε ότι ήταν η αποθήκη που τους είχε στείλει το πρωί, πέταξε τον δίσκο από την αγκαλιά της και τσακίστηκε στο αυτοκίνητο, έτρεξε με όση ταχύτητα μπορούσε.

-------------------------------------
Ο Νικ μόλις είχε τελειώσει το συμβούλιο, αφού δεν είχε άλλη δουλειά να κάνει στην Νέα Υόρκη είχε τηλεφωνήσει στην αεροπορική εταιρία αν υπάρχει νυχτερινή πτήση για Καλιφόρνια, του απάντησαν θετικά και έτσι έκλεισε θέση για να φύγει στις έντεκα, πριν ανέβει στο αεροπλάνο πήρε τηλέφωνο την Κέλι να δει τι κάνει, αυτή όμως δεν απαντούσε ούτε στο κινητό ούτε στο σταθερό, σκέφτηκε ότι ίσως κοιμόταν, θα της έκανε έκπληξη λοιπόν.
Η πτήση έφτασε στις δώδεκα μέχρι να κατέβει να πάρει τις βαλίτσες του και να βρει ταξί η ώρα ήταν δώδεκα και μισή, μπήκε μέσα, έδωσε την διεύθυνση και προσπάθησε να χαλαρώσει λίγο μέχρι το σπίτι, παρ’ όλο που είχε να την δει από το πρωί την είχε επιθυμήσει, όταν μπήκε από την πόρτα του κήπου παραξενεύτηκε που το αμάξι της Κέλι δεν ήταν στην θέση του, έβαλε το κλειδί και προχώρησε στο σπίτι, όλα ήταν σκοτεινά άναψε το φως και δεν είδε κάτι περίεργο, πήγε στο σαλόνι και εκεί παρατήρησε τον δίσκο με το φαγητό στο πάτωμα και το DVD στην αναμονή, πήρε το τηλεκοντρόλ και πάτησε το play, είδε το βίντεο και η καρδιά του έφυγε από την θέση της, σήκωσε το τηλέφωνο και κάλεσε το τμήμα, το σήκωσε η Κιμ,
‘’Αστυνομικό τμήμα πέντε της Καλιφόρνια, πως μπορώ να βοηθήσω;’’
‘’Κιμ, είμαι ο Νικ, πάρε γρήγορα τηλέφωνο τον Άρνι και τον αρχηγό να έρθουν στην αποθήκη που πήγαμε το πρωί, μην καθυστερείς , τώρα, η Κέλι ίσως κινδυνεύει’’
‘’Η Κέλι; Τι έγινε;’’
‘’Δεν ξέρω Κιμ, αλλά κάνε το τώρα’’
‘’Εντάξει, σε κλείνω’’
Ο Νικ πετάχτηκε από το σπίτι και έτρεξε με τα πόδια στην πλατεία λίγο πιο κάτω μήπως βρει ταξί, ήταν τυχερός υπήρχε ένα αυτοκίνητο για να τον πάει, μπούκαρε μέσα χωρίς λόγια και του είπε που έπρεπε να πάει, ο ταξιτζής πάτησε γκάζι και τον πήγε στον προορισμό του σε είκοσι λεπτά.

----------------------------------

Η Κέλι περπάτησε αθόρυβα μέσα στην αποθήκη, είδε τον Μπερκ, καθόταν σε μια καρέκλα στο γραφείο και κρατούσε στα χέρια του ένα όπλο, λίγο πιο πέρα ήταν η Τζίλ, έκανε λίγα βήματα ακόμα πιο μέσα και ξαφνικά άκουσε από πίσω της έναν θόρυβο, γύρισε και είδε έναν άντρα γνωστό να έρχεται κατά πάνω της με φόρα, στο χέρι του κρατούσε ένα μαχαίρι, δεν μπορούσε να καταλάβει τι γινόταν, προσπάθησε να βγάλει το όπλο της από την θήκη, ήταν όμως αργά, ο Γκρίν την πρόλαβε, την χτύπησε στο κεφάλι με τόση δύναμη που έχασε τις αισθήσεις της αμέσως, την σήκωσε στην αγκαλιά του και την πήγε στον Μπερκ
‘’Βρε, βρε, για κοίτα ποιος μας ήρθε, λίγο καθυστερημένα αλλά τα κατάφερε. Είδες Τζίλ, σου είπα ότι μέχρι το βράδυ θα σου φέρω παρέα, εσύ όμως δεν με πίστεψες’’
Η Τζίλ τον κοίταξε με τόσο μίσος ενώ ο Γκρίν έβαζε την Κέλι να καθίσει δίπλα της, έδεσε τα χέρια της και έριξε ένα ολόκληρο ποτήρι νερό στο πρόσωπό της, η Κέλι τινάχτηκε μέχρι πάνω, στην αρχή άνοιξε τα μάτια αλλά δεν κατάλαβε που ήταν, όταν το μυαλό της ξεκαθάρισε από το χτύπημα, άρχισε να θυμάται, είδε την Τζίλ, πήγε να μιλήσει την διέκοψε όμως ο Μπερκ
‘’Ντετέκτιβ, είσαι αντιδραστικός χαρακτήρας, εγώ σου είπα ότι αν έβαζες άτομο σε αυτό το μέρος θα γινόταν κάτι πολύ κακό και εσύ δεν με άκουσες. Είδες τώρα τι με ανάγκασες να κάνω; Έβγαλα το κορίτσι από το ωραίο του σπιτάκι εξαιτίας σου και επίσης μου φόρτωσες και φόνο αστυνομικού. Τώρα τι θα κάνω μαζί σου; Μπορείς να μου απαντήσεις’’
‘’Να δεις τι θα σου κάνω εγώ μόλις καταφέρω να λυθώ’’
‘’Άσε δε που με την χαζομάρα σου δεν θα μπορέσω να πετύχω και τον σκοπό μου. Τα κατέστρεψες όλα, δεν θα έχω την χαρά να δικαιωθώ’’
‘’Σου έχω μια πρόταση, ελευθερώνεις την Τζίλ, κρατάς εμένα και κατευθείαν κάνω μια συνέντευξη που θα λέω ότι έκανα λάθος με την υπόθεσή σου’’
‘’Νομίζεις ότι είναι τόσο απλό; Γελάστηκες, έπρεπε να σκεφτείς πιο καλά τις πράξεις σου πριν τις κάνεις πραγματικότητα’’
‘’Έλα Μπερκ, εμείς οι δύο θα τα βρούμε’’
‘’Αποκλείεται. Ξέρει κανένας άλλος ότι ήρθες;’’
‘’Όχι, είδα το DVD και έτρεξα αμέσως εδώ χωρίς να ειδοποιήσω κανέναν’’
‘’Ο φιλαράκος σου του FBI που είναι;’’
‘’Κάνεις πως δεν ξέρεις;’’
‘’Θα μου πεις ή θα αρχίσω από τώρα να πειράζω την φιλενάδα σου;’’
‘’Στη Νέα Υόρκη, δεν θα γυρίσει αργότερα από την Πέμπτη’’
‘’Πως και αυτό;’’
‘’Είχε ένα συμβούλιο για το πώς θα ξεπαστρεύουν κάτι ανεγκέφαλα τομάρια σαν εσένα και αποφάσισε να πάει για να σιγουρευτεί ότι δεν θα κάνει κάποιο λάθος μαζί σου’’
ο Μπερκ αγρίεψε τόσο πολύ που πήγε μπροστά της και την χαστούκισε
‘’Αυτό για να μάθεις να μιλάς’’
‘’Αλήθεια δεν μου είπες, αυτόν τον ατάλαντο δημοσιογράφο που δεν τόλμησε να με χτυπήσει κατάμουτρα τι τον έχεις εδώ;’’ ο Γκρίν πλησίασε
‘’Εγώ απλά είμαι εδώ γιατί θέλω να σε δω να υποφέρεις και μετά να πεθαίνεις με φριχτό τρόπο, όπως σου αξίζει βέβαια’’
‘’Γιατί μου αξίζει αυτό; Σου έκανα κάτι;’’
‘’Ξεχνάς όλες τις φορές που με ταπείνωσες μπροστά σε όλο τον κόσμο;’
‘’Τη δουλειά μου έκανα, δεν γίνεται όλοι οι δημοσιογράφοι να περιμένουν την συνέντευξη τύπου και εσύ να χώνεσαι με το έτσι θέλω παντού’’
‘’Δημοσιογράφος αυτό σημαίνει, να μαθαίνεις τα νέα όσο είναι φρέσκα’’
‘’Δεν αντιλέγω, αλλά μέχρι το σημείο που δεν ενοχλείς την δουλειά του άλλου’’
‘’Τι τα λέμε τώρα αυτά αφού σε λίγη ώρα δεν θα υπάρχεις, θα βρούνε το πτώμα σου και της φίλης σου, όσα κομματάκια βέβαια υπάρχουν μέσα στα συντρίμμια αυτής εδώ της αποθήκης’’
‘’Βλέπω ότι κανένας από τους δύο σας δεν έχει τα κότσια να με σκοτώσει με τα ίδια του τα χέρια’’
‘’Σκάσε παλιοβρόμα’’ την ξαναχτύπησε ο Μπερκ ‘’Τις έχει δέσει καλά έτσι, δεν υπάρχει περίπτωση να λυθούν;’’
‘’Μην σε ανησυχεί αυτό, με τέτοιο κόμπο ούτε όταν σκάσει η βόμβα δεν θα λυθούν’’
‘’Ωραία, πάμε να ετοιμάσουμε τα πράγματα’’ έφυγαν και άφησαν τα κορίτσια μόνα τους
‘’Κέλι, τι θα κάνουμε; Σε λίγο θα μας σκοτώσουν’’
‘’Έτσι νομίζουν, όταν με έδεσε πρόσεξα τις κινήσεις που έκανε, σε πέντε λεπτά θα έχω λυθεί’’
‘’Μα πως, δεν τον άκουσες; Δεν μπορούμε να λυθούμε’’
‘’Θα σου δείξω αμέσως τώρα τι δεν μπορούμε να κάνουμε’’ πράγματι, σε πέντε λεπτά ήταν ελεύθερη, πήγε κοντά στην Τζίλ και την έλυσε
‘’Τρέξε τώρα έξω γρήγορα, βρες ένα τηλέφωνο και κάλεσε την αστυνομία, κουνήσου’’
η Τζίλ έφυγε με όλη της την δύναμη, η Κέλι προσπάθησε να καταλάβει προς τα πού πήγαν τα δύο καθάρματα.

-----------------------------------

Ο Νικ πλήρωσε τον οδηγό, έβγαλε το όπλο του και ξεκίνησε να μπει μέσα, στα πρώτα βήματα που έκανε είδε κάποιον να τρέχει προς τα έξω, μπήκε μπροστά στην πόρτα για να τον σταματήσει όποιος και αν ήταν, πλησίασε πιο κοντά και τότε κατάλαβε την Τζίλ, αυτή τρόμαξε μέσα στο σκοτάδι, δεν ήξερε ποιος ήταν και άλλαξε πορεία για να μην την πιάσει, ο Νικ την φώναξε
‘’Τζίλ, μην φεύγεις, ο Νικ είμαι’’ αυτή τότε γύρισε στο μέρος του και έφτασε βολίδα κοντά του
‘’Αχ! Νικ, κάνε γρήγορα, η Κέλι κινδυνεύει πολύ, κατάφερε να σώσει εμένα αλλά αυτή έμεινε για να τους αντιμετωπίσει’’
‘’Φύγε έξω από εδώ, περίμενε την αστυνομία λίγο πιο κάτω, τους ειδοποίησα, έρχονται’’ μπήκε στην αποθήκη και έψαξε την Κέλι, άκουσε από μακριά φωνές, κάποιοι μάλωναν, προχώρησε με ήρεμες κινήσεις για να μην δώσει στόχο, ξαφνικά άκουσε έναν πυροβολισμό, τρόμαξε και πετάχτηκε μπροστά, την είδε κάτω, την είχαν χτυπήσει στο χέρι, δίπλα της ήταν ένας άντρας, πεσμένος και αυτός, στο βάθος είδε έναν άντρα που έτρεχε, έσκυψε στον χτυπημένο, έπιασε τους σφυγμούς του αλλά μάταια, ήταν νεκρός, πλησίασε την Κέλι, ήταν καλά, την πονούσε αφάνταστα το χτύπημα αλλά θα άντεχε
‘’Νικ, τι κάνεις εδώ;’’
‘’Θα σου τα εξηγήσω μετά, είσαι καλά;’’
‘’Θα επιζήσω, πάρε τον Μπερκ από πίσω, θα τον πιάσεις σίγουρα, τον Γκρίν τον πρόλαβα τελευταία στιγμή πριν με πυροβολήσει, ο Μπερκ με χτύπησε και μόλις έπεσα κάτω άρχισε να τρέχει, του πρόλαβα όμως μια στο πόδι, δεν θα πάει μακριά’’ ο Νικ ξεκίνησε για να βρει τον Μπερκ, άκουσε σειρήνες να πλησιάζουν, χαμογέλασε.
Ο Μπερκ τον περίμενε και όταν πλησίασε χίμηξε πάνω του, άρχισαν να παλεύουν, στην αρχή ο μεγαλόσωμος άντρας είχε το προβάδισμα, έβαλε τον Νικ από κάτω και τον χτυπούσε αλύπητα, κατάφερε όμως και γύρισε το παιχνίδι στο μέρος του, αφού κέρδισε έδαφος ο Νικ μετά δεν ήταν τίποτα δύσκολο, του έβαλε το όπλο στο κεφάλι, του πέρασε χειροπέδες και τον σήκωσε, ο Μπερκ προσπάθησε για μια τελευταία φορά να χτυπήσει τον Νικ, άπλωσε τα χέρια του και τον έπιασε από τους ώμους για να τον ρίξει ξανά, όμως η τύχη δεν ήταν με το μέρος του, η Κέλι μόλις ήρθαν οι αστυνομικοί, σηκώθηκε και τους ακολούθησε, έτσι του έσωσε την ζωή, πυροβόλησε τον Μπερκ και τον έριξε κάτω με την μία, έπεσε και ο Νικ μαζί του, η Κέλι έτρεξε, άνοιξε τις χειροπέδες και τον βοήθησε να στηθεί στα πόδια του, ακολούθησαν οι αστυνομικοί, μάζεψαν τον Μπερκ, βγήκαν έξω στηριζόμενοι ο ένας στον άλλο, η Τζίλ τους περίμενε στο ασθενοφόρο, την είχαν πάρει για να φροντίσουν τα τραύματά της, μόλις τους είδε ήταν τόσο μεγάλη η χαρά της που λιποθύμησε, έκατσαν σε ένα κρεβάτι για τις πρώτες βοήθειες, ξύπνησαν και την Τζίλ, τους πήγαν στο νοσοκομείο.
Η Κέλι χρειαζόταν χειρουργείο αμέσως λόγω της σφαίρας που είχε φάει στο χέρι, οι άλλοι περίμεναν να τελειώσει για να σιγουρευτούν εάν ήταν όλα καλά, στην διάρκεια που περίμεναν είχαν φτάσει και όλοι οι άλλοι, τους είχαν ειδοποιήσει μόλις πήγαν στο νοσοκομείο, η Πάϊπερ, ο Ρότζερ, η Τζέμα, τον Αρχηγό τον φώναξε ο Άρνι, κάθισαν ανήσυχοι, ο Αρχηγός ξαφνικά θυμήθηκε τους γονείς της Κέλι, τους πήρε τηλέφωνο, τους εξήγησε τι έγινε, αυτοί μέσα στον ύπνο τους δεν κατάλαβαν στην αρχή ποιος ήταν και τι τους έλεγε, αλλά μόλις άκουσαν το όνομα της, την σφαίρα και το νοσοκομείο, πετάχτηκαν επάνω και ξεκίνησαν για το νοσοκομείο.
Η εγχείρηση έγινε χωρίς κανένα πρόβλημα, την έβγαλαν μετά από μια ώρα και την πήγαν σε ένα δωμάτιο, ήταν τόσο εξαντλημένη που ο γιατρός τους είπε ότι δεν θα ξυπνούσε παρά μόνο μετά από μια μέρα, αλλά ήταν καλά, δεν υπήρχε κάποιος φόβος, επίσης τους επισήμανε να πάνε να ξεκουραστούνε όλοι. Ο Νικ έμεινε να περιμένει τους γονείς της Κέλι, μαζί του και ο Αρχηγός γιατί ένιωθε ένοχος στον μπαμπά της. Όταν έφτασαν τους καθησύχασαν ότι όλα ήταν εντάξει, σε δυο μέρες θα έβγαινε, πήγαν όλοι μαζί για έναν καφέ και περίμεναν να χαράξει, περίμεναν με αγωνία να ξυπνήσει η Κέλι.